com parcimônia
aguardar
a onda perfeita
no mar misterioso
da Ilha dos Lobos
silenciar
o sublime
canto
do presente
retrógrado
calar
com
palavras
sem
gritaria
sem
som
respeite
a versão
incrédula
da minha
partida
não sigo
nenhum caminho
o caminho
agora
é que me
segue